-
1 τμηγω
(fut. τμήξω, aor. 1 ἔτμηξα; aor. 2 pass. ἐτμάγην с ᾰ - поздн. ἐτμήγην)1) разрубать, рассекать(σιδήρῳ Anth.)
ὁδὸν ἐτμήξαντο Anth. — они прорубили себе путь2) перен. разделять, рассеивать -
2 τμήγω
Aἔτμηξα IG5(2).473
(Megalop., iii A.D.); [dialect] Dor.ἔτμᾱξα Theoc. 8.24
(prob.): [tense] aor. 2δι-έτμᾰγον Od.7.276
:—[voice] Med., [tense] aor.ἐτμηξάμην Nic.Al.68
, AP7.480 (Leon.):—[voice] Pass., [tense] aor. 2 ἐτμάγην [ᾰ] in [dialect] Ep. [ per.] 3pl. τμάγεν (cf. διατμήγω) Il.16.374; later , AP 9.661 (Jul.): more freq. in comp. with ἀπό or διά:—[dialect] Ep. collat. form of τέμνω, cut, cleave, σικύας, πυετίην, Nic. ll. cc.; κάλαμος [δάκτυλον] ἔτμαξεν prob. in Theoc. l.c.; cut, of a circle, Man. l.c.:—[voice] Med., ὁδὸν ἐτμήξαντο cut their way, AP7.l.c.2 metaph. in [tense] aor. 2 [voice] Pass., to be divided or dispersed, part, ἐπεὶ ἂρ τμάγεν Il.l.c.
См. также в других словарях:
τμήγω — Α 1. τέμνω, κόβω, σχίζω 2. μέσ. τμήγομαι ανοίγω για τον εαυτό μου («ὁδὸν ἐτμήξαντο», Λεωνίδ. Ταρ.) 3. παθ. μτφ. διασκορπίζομαι («οἱ δὲ ἰαχῇ τε φόβῳ τε πάσας πλῆσαν ὁδούς, ἐπεὶ ἄρ τμῆγεν», Ομ. Ιλ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Το ρ. έχει σχηματιστεί από τη δισύλλαβη … Dictionary of Greek
